Δημογραφικό και ασφαλιστικό καθιστούν αναγκαίο ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα

«Η εφαρμογή του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου αλλάζει εκ βάθρων το ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα και πλέον οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αλλάξουν τον προγραμματισμό τους αναφορικά με τις συντάξεις που αναμένεται να λάβουν στο μέλλον», σημειώνει σε άρθρο του στο Capital.gr ο οικονομολόγος Ευάγγελος Τσιάντας, τονίζοντας πόσο σημαντικό είναι να προνοήσει κανείς και να κάνει ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα.

Όπως εξηγεί: «Τα όρια ηλικίας αυξάνονται σε πολλές κατηγορίες ασφαλισμένων, οι συντάξεις που θα λάβουν θα είναι αρκετά μειωμένες σε σχέση με ό,τι ισχύει τώρα, οι ασφαλιστικές εισφορές αυξάνονται σε πολλές περιπτώσεις και σε συνδυασμό με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής άρα και των ετών που θα ζήσουν ως συνταξιούχοι, καθιστούν αναγκαία την επιλογή ενός ιδιωτικού συνταξιοδοτικού προγράμματος ως συμπληρωματικό μέσο ενίσχυσης του εισοδήματός τους την περίοδο της συνταξιοδότησης με σκοπό τη διατήρηση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης και στα χρόνια που δεν θα εργάζονται».

Συγκεκριμένα, το προσδόκιμο ζωής στις ανεπτυγμένες χώρες θα συνεχίσει να αυξάνεται σημαντικά τα επόμενα χρόνια, ως εκ τούτου και τα χρόνια που θα ζούμε ως συνταξιούχοι.

Σύμφωνα με μελέτη ερευνητών της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Imperial College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον ειδικό στην επιδημιολογία και στη βιοστατιστική δρα Βασίλη Κόντη και τον καθηγητή Ματζίτ Εζάτι, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το προσδόκιμο ζωής αναμένεται να αυξηθεί και στις 35 χώρες, που έγινε η έρευνα, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό.

Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις χώρες που προβλέπεται να έχουν μικρή μόνο αύξηση του προσδόκιμου ζωής έως το 2030 (στους άνδρες κατά 2,7 χρόνια). Στην Ελλάδα το 2015, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το μέσο προσδόκιμο ζωής ήταν περίπου 78,3 χρόνια για τους άνδρες και 83,6 για τις γυναίκες, πράγμα που κατέτασσε την χώρα μας στην 25η θέση διεθνώς.

Οι ερευνητές επισήμαναν ότι η σταδιακή αύξηση του προσδόκιμου ζωής θα σημαίνει νέες επιβαρύνσεις των κρατικών προϋπολογισμών και θα απαιτήσει νέες κρατικές πολιτικές στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας για τη στήριξη των ηλικιωμένων, καθώς επίσης μπορεί να καταστήσει μια πιθανή αύξηση στην ηλικία της συνταξιοδότησης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η Ελλάδα μοιράζεται την έκτη θέση (25%) με Βουλγαρία και Πορτογαλία. Στην έκθεση του 2015 για τη Γήρανση του Πληθυσμού (The Ageing Report) η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπολογίζει ότι εξαιτίας των δημογραφικών τάσεων αυτών η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους στην Ε.Ε. θα εξελιχθεί σε δύο προς έναν έως το 2060 από τέσσερις προς έναν σήμερα. Στην Ελλάδα η αναλογία κυμαίνεται ήδη σε περίπου 1:1,4.

 «Τα δύο προαναφερθέντα στοιχεία (αύξηση προσδόκιμου ζωής, χαμηλή αναλογία εργαζομένων-συνταξιούχων λόγω δημογραφικής συρρίκνωσης) συντείνουν στο γεγονός ότι τα επόμενα χρόνια αν δεν αυξηθούν και άλλο τα όρια συνταξιοδότησης θα πρέπει να μειωθούν έτι περαιτέρω οι συντάξεις καθώς θα αντιστοιχούν όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι σε όλο και περισσότερους συνταξιούχους. Μια λύση ασφαλείας για έναν ασφαλισμένο ώστε να απορροφήσει την ενδεχόμενη μείωση στη σύνταξή του είναι ένα ιδιωτικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα» σημειώνει ο κ. Τσιάντας.

«Η ιδιωτική σύνταξη μπορεί να καλύψει εν μέρει ή και εν συνόλω τις αναπόφευκτες μειώσεις που επιφέρει το νέο ασφαλιστικό σύστημα στην πλειονότητα των ασφαλισμένων», τονίζει επίσης σε άλλο σημείο.