του Γιώργου Καπράλου

Οι ασφαλίσεις πυρός, δηλαδή τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που παρέχουν προστασία της περιουσίας μας από την πιθανότητα μερικής ή ολικής καταστροφής της από φυσική ή αστική πυρκαγιά, αλλά συνήθως και κάλυψη για νερά, δηλαδή προστασία είτε από πλημμύρες- φυσικές καταστροφές είτε από διαρροή σωληνώσεων, έχουν υποτιμηθεί ως προς την προώθησή τους στην ασφαλιστική αγορά.

Η μη προτροπή για προώθησή τους από τις ασφαλιστικές εταιρείες είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις προτιμήσεις του καταναλωτικού κοινού, το οποίο και ενόψει, μάλιστα, της οικονομικής κρίσης, αντιμετωπίζει τα ασφαλιστικά συμβόλαια πυρός ως «επιπρόσθετο κόστος». Έτσι, οι ασφαλιστικές εταιρείες βλέπουν ζημία από την ενασχόλησή τους με την παραγωγή ασφαλιστικών προϊόντων πυρός, αντί του οφέλους που μπορεί να τους δώσει περισσότερα κέρδη μέσω μιας σωστής προώθησής τους. 

Η αλήθεια, με λίγα λόγια, για το χαρτοφυλάκιο πυρός βρίσκεται πέρα από τους τρεις «μύθους» που κυριαρχούν στην ασφαλιστική βιομηχανία, η αποδόμηση των οποίων μπορεί να επιφέρει κέρδος τόσο για τους ασφαλιστές όσο και για τους ασφαλισμένους πολίτες. 

Μύθος 1ος: Οι μειωμένες πιθανότητες κινδύνου εκδήλωσης αστικής πυρκαγιάς ή πλημμύρας

Όσο κι αν φαίνεται απίθανο, μπορεί να συμβεί. Ο κίνδυνος εκδήλωσης αστικής πυρκαγιάς ή πλημμύρας μπορεί να φαντάζει μικρός, ωστόσο τα στατιστικά στοιχεία δεν συναινούν στη θεώρηση αυτή. Σύμφωνα με το Πυροσβεστικό Σώμα, για το 2015, σημειώθηκαν περίπου 17.000 αστικές πυρκαγιές στη χώρα μας, με το κόστος ζημιάς ανά περιστατικό να ανέρχεται στις 11.000 ευρώ, ενώ οι συνολικές ζημιές από πλημμύρα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα έφτασαν τα 10,3 εκατ. ευρώ, με το μέσο κόστος καταστροφής να διαμορφώνεται στα 12.000 ευρώ.

Τα αίτια ποίκιλαν σε κάθε περίπτωση, ωστόσο δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που η ανθρώπινη αμέλεια έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο. Άρα, το ότι «δεν πρέπει να παίζουμε με τις πιθανότητες» ταιριάζει εξαιρετικά στην περίπτωση αυτή και μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για την καλύτερη προστασία μας. 

Μύθος 2ος: Περιττό κόστος

Ξεκινώντας από τις επιχειρήσεις, αξίζει να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο «κόστος» μπορεί να θεωρηθεί επαγγελματικό έξοδο, οπότε μπορεί να επέλθει μείωση της φορολογίας του επιχειρηματία, αλλά και μείωση της ασφαλιστικής του εισφοράς. Περνώντας στους πιο «κρίσιμους» υποψηφίους πελάτες που είναι οι κάτοχοι μιας οικίας, η αντιπαραβολή και μόνο των οικονομικών μεγεθών μπορεί να τους πείσει. Για παράδειγμα, το μέσο κόστος μιας ζημιάς από πλημμύρα ή πυρκαγιά μπορεί να ανέλθει στο ποσό των 10.000-15.000 ευρώ, ποσό το οποίο σε καμία περίπτωση δε συγκρίνεται με το μέσο ποσό που καταβάλει κανείς για την ασφάλιση της κατοικίας του. 

 Μύθος 3ος:  Οι ασφαλιστικές εταιρίες δεν βλέπουν κίνητρο για προώθηση των προϊόντων πυρός 

Η γενική διαπίστωση αυτή αποτελεί μια εσφαλμένη ανάγνωση της ασφαλιστικής αγοράς. Αν και με μια πρώτη ανάγνωση της καταναλωτικής συμπεριφοράς προκύπτει αυτό, ωστόσο η επένδυση στα ασφαλιστικά συμβόλαια πυρός, αν και κλάδος μη υποχρεωτικής ασφάλισης, αποτελεί κίνητρο για περαιτέρω ανάπτυξη των ασφαλιστικών εταιριών. Εξάλλου, δεν πρέπει να λησμονείται το γεγονός πως οι υποψήφιοι αγοραστές της Εθνικής Ασφαλιστικής βλέπουν πλην του ισχυρού της χαρτοφυλακίου στην ασφαλιστική αγορά, βλέπουν ως ισχυρή επένδυση τους τομείς μη υποχρεωτικής ασφάλισης. 

Μήπως είναι τελικά «κέρδος» παρά «κόστος» για την τσέπη μας; Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται τελικά ως υποδεέστερης σημασίας. 

Γιώργος Καπράλος
Ασφαλιστικός Σύμβουλος
Email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
LinkedIn:https://www.linkedin.com/in/gkapralos/