Η ελληνική οικογένεια βίωσε και βιώνει, σε αμείωτο ρυθμό,  κατακλυσμιαίες οικονομικές μεταβολές  τα τελευταία δραματικά χρόνια. Αναγκάστηκε να κοιτάξει πίσω, πολύ πίσω, και να προσπαθήσει σκληρά  για να εξασφαλίσει βασικές  ανάγκες - πολύ μακριά από το βιοτικό επίπεδο  που είχε πεισθεί ότι εξασφάλισε.  Μαζί με την  (ψευδ)αίσθηση της ευημερίας  απώλεσε  και  πολλά αυτονόητα αγαθά, τα οποία θεωρούσε  δεδομένα.

Δεδομένη  η δημόσια υγεία, δεδομένο το δικαίωμα της αξιοπρεπούς σύνταξης μετά από δεκαετίες εισφορών. Δεδομένη και η ποιότητα ζωής, στέγασης, ψυχαγωγίας  σαν επιβράβευση  μιας μακρόχρονης εργασίας.   

 Ήταν αρκετά  τρία μνημόνια και  μισή δεκαετία απειλών εξόδου από το ευρώ  και βέβαιων πτωχεύσεων για να καταρρεύσουν  όλες οι παγιωμένες κατακτήσεις της ελληνικής οικογένειας. Οδυνηρό συνεπακόλουθο της αδυναμίας του κράτους να παράσχει στον πολίτη  ό.τι απολαμβάνει  ο προηγμένος κόσμος στην περίθαλψη, την παιδεία, στο δικαίωμα στην εργασία  και  την  αξιοπρέπεια στην τρίτη ηλικία.

Οι απώλειες σε κάθε επίπεδο οδήγησαν και οδηγούν σε αναθεωρήσεις κάθε οικονομικής δραστηριότητας  και  επαναπροσδιορισμό προτεραιοτήτων.  Το διαθέσιμο - αν υπάρχει - εισόδημα, πρέπει να διανεμηθεί σωστά  και στοχευμένα.  Μέσα  από τις ατέλειωτες αναζητήσεις  για τον επανορθολογισμό του  οικογενειακού προϋπολογισμού,  αποκαλύφθηκε  η  πολλαπλά τεράστια συμβολή που μπορεί να έχει η ιδιωτική ασφάλιση  για να περιοριστούν οι επιπτώσεις της κρίσης  πάνω του, περιορίζοντας  τα τυχαία και απρόβλεπτα ή και μοιραία  γεγονότα να καθορίζουν  την πορεία της ζωής των μελών μιας οικογένειας.

 Η πολυτέλεια του παρελθόντος- η ιδιωτική ασφάλιση σε υγεία, συμπληρωματική σύνταξη- που την εξυπηρετούσε το πλεόνασμα  του εισοδήματος, έγινε βασική πλέον ανάγκη, που πρέπει να  αποκτηθεί από  το υστέρημα  της οικογένειας.

Τα γρήγορα αντανακλαστικά της ασφαλιστικής αγοράς  και η συναίσθηση του κοινωνικού της ρόλου έδωσαν και δίνουν συνεχώς νέα προγράμματα - εργαλεία προστασίας της ευάλωτης οικογένειας  από τις ολομέτωπες επιθέσεις  στην οικονομική αντοχή της.

Πλέον κάποιος αισθάνεται ότι δεν είναι μόνος  του. Στο πρόβλημά του απάντησε η ιδιωτική ασφάλιση  με την λύση που του έδωσε. Ήταν αρκετή η διάθεση να αναζητήσει στον συγκεκριμένο χώρο,  τις συγκεκριμένες διεξόδους, στα πολύ συγκεκριμένα  θέματα που τον απασχολούν. Σε πολλούς ήταν αρκετό να  διασταυρωθούν με τον τομέα δράσης κάποιου ασφαλιστικού συμβούλου και να ανακαλύψουν με αρκετά απρόοπτο και τυχαίο τρόπο την λύση που φάνταζε ανύπαρκτη ή ακόμη και αδύνατη.

 Εσείς;  Θα αφήσετε την τύχη  και το απρόβλεπτο να καθορίσουν το οικονομικό σας μέλλον ;

Χρήστος Παναγιωτίδης, Ασφαλιστικός Σύμβουλος
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.